Daniel Norwood

Impact

Wat hebben we bereikt? En welke ontwikkelingen hebben onze aandacht hard nodig? Tekst: Stéphanie van den Merkhof

Koala met baby in een boom naast reddingswerkers naturepl.com / Doug Gimesy / WWF

Oormerk op zonne-energie

In het WWF-project Regenerate Australia worden innovatieve technieken gebruikt om koala’s te beschermen. Zoals een oormerk dat werkt op zonne-energie. Het is zo groot als een muntje van vijf cent, kan zonder batterij, heeft een bereik van honderden meters en gaat een koalaleven lang mee. Koala’s die gered worden tijdens branden, krijgen zo’n tag wanneer ze worden uitgezet. Zo zijn ze makkelijk te volgen en kan hun gezondheid in de gaten worden gehouden. En als er weer een brand uitbreekt, kunnen de koala’s sneller worden gelokaliseerd en in veiligheid worden gebracht.

Daniel Norwood

Volg de tijgerhaai

Voor het eerst is onderzoek gedaan naar de voortplanting en levenscyclus van tijgerhaaien en andere haaiensoorten rond de Sababank, een zeegebied vlak bij de Caribisch Nederlandse eilanden Saba en Sint Eustatius. Vijf tijgerhaaien werden voorzien van een gps-ontvanger, waardoor ze de komende jaren gevolgd kunnen worden. Ook werd van vrouwelijke tijgerhaaien (tijgerhaaien zijn levendbarend) een zwangerschapsecho gemaakt. Het onderzoek – mede mogelijk gemaakt door het Wereld Natuur Fonds – is nodig om de levensfases en voortplanting van de haaien te begrijpen. Met die informatie kunnen we de dieren beter beschermen op plekken die voor hen belangrijk zijn.

Lees hier meer over in de blogs van Oceanenexpert Arjan de Groene

 

Gezocht: walrusdetectives

Altijd al detective willen worden? Dit is je kans! Samen met de British Antarctic Survey lanceerde WWF het project Walrus from Space. Voor het eerst ooit worden de totale populaties van de twee ondersoorten walrussen in kaart gebracht. Op satellietbeelden zoek je naar groepen walrussen. Dat kan gewoon thuis, vanachter de computer. En in april start de tweede fase van het onderzoek: het tellen van de individuele walrussen. Zo krijgen we meer inzicht in hun verspreiding, het effect van klimaatverandering op hun leefgebied, hun aanpassingsvermogen en manieren om de walrus beter te beschermen. Meedoen? Kijk op wwf.org.uk/walrusfromspace.

 
Borden bij protest There is no planet B

Stap vooruit, maar nog niet genoeg

Het doel van de VN-klimaattop in Glasgow was krachtige afspraken maken over de snelheid en ambitie van klimaatactie. De eindovereenkomst is verre van perfect, maar er zijn wel degelijk stappen gezet in de juiste richting. Voor de eerste keer werd het afbouwen van subsidies voor fossiele brandstoffen benoemd in de besluittekst. Nederland sloot zich zelfs aan bij de kopgroep van landen die stoppen met buitenlandse investeringen in fossiel. Daarnaast kwamen honderd wereldleiders overeen dat er vanaf 2030 geen ontbossing meer mag plaatsvinden en zegde de Europese Unie toe de komende vijf jaar 1 miljard euro uit te trekken voor de bescherming van bossen.

Jaime Rojo / WWF-US

Werk aan de winkel

Meer dan een miljoen burgers tekenden de petitie voor een Europese Bossenwet. Doel ervan is om producten gelinkt aan ontbossing en natuurvernietiging te weren van de Europese markt. Het wetsvoorstel dat de Europese Commissie in november presenteerde, bevat een aantal goede punten. Zo moeten producten tot op de plek van oorsprong kunnen worden getraceerd. Tegelijkertijd is het voorstel een gemiste kans: er wordt alleen gesproken over bossen, terwijl ook andere natuurgebieden zoals savannes vernietigd worden om plaats te maken voor veeteelt en landbouw. Nederland heeft, als grootste Europese importeur en doorvoerhaven van soja, cacao en palmolie, een grote verantwoordelijkheid om ontbossing te stoppen.

4.000 miljard: Plasticvervuiling kost een fortuin

Dat plastic onze oceanen en andere ecosystemen vervuilt, is geen nieuws. Maar wist je dat de plasticvervuiling de wereld in 2019 ruim vier biljoen – oftewel 4.000 miljard – euro kostte? Als we niets doen, verdubbelen deze kosten de komende twintig jaar, zo blijkt uit een rapport van het Wereld Natuur Fonds. Om deze crisis op te lossen, moeten VN-lidstaten een wereldwijd verdrag sluiten om plasticvervuilingflink te verminderen. Meer dan twee miljoen mensen hebben inmiddels de WWF-petitie voor zo’n verdrag getekend. In februari wordt de petitie aangeboden tijdens een VN-bijeenkomst waar de plastic-crisis op de agenda staat.

 
Rivier in Europa, bovenaanzicht, stroomt tussen de bomen Matevž Lenarčič

Amazone van Europa heeft beschermde status

Een historische stap: Unesco heeft het Mura-Drava-Danubegebied aangewezen als grootste biosfeerreservaat ter wereld. Het gebied strekt zich uit over vijf Europese landen (Oostenrijk, Slovenië, Kroatië, Hongarije en Servië), telt 700 kilometer aan rivieren en heeft een oppervlakte van bijna 1 miljoen hectare. Het herbergt de hoogste dichtheid van broedende zeearenden op het Europese vasteland en je vindt er otters, bevers en steuren. Ook voorzien de ongerepte uiterwaarden van het biosfeerreservaat de mensen die er wonen van drinkwater en beschermen ze tegen overstromingen. De Unesco-status betekent dat er meer druk komt op regeringen om het gebied te behouden en bedreigingen tegen te gaan.

Andre Dib / WWF-Brazil

Amazone balanceert rond kantelpunt

18 procent van het regenwoud in het Amazonegebied is al weg en nog eens 17 procent is aangetast. Wetenschappers voorspellen dat een kantelpunt wordt bereikt wanneer 20 tot 25 procent van het gebied vernietigd is. Dan verandert de Amazone in een verdroogd gebied en dat kan al over tien jaar het geval zijn. Een coördinatieorgaan van inheemse gemeenschappen en andere maatschappelijke organisaties dienden een motie in bij de International Union for Conservation of Nature (IUCN) om 80 procent van de Amazone voor 2025 te beschermen. 61 landen steunden het voorstel.

Zeeschatten in scheepswrakken

Ooit had de Doggersbank een rijk zeeleven, maar door sleepnetvisserij, gaswinning en andere schadelijke activiteiten is het gebied grotendeels vernield. De geplande grootschalige opwekking van windenergie vormt een nieuwe bedreiging voor de enorme zandbank die zich uitstrekt over Britse, Nederlandse, Duitse en Deense delen van de Noordzee. Toch is er hoop. Tijdens een duikexpeditie ontdekten zeebiologen dat scheepswrakken een toevluchtsoord vormen voor cruciale soorten. Ze troffen paardenmosselen, scholen kabeljauw, horsmakreel, haaieneieren en octopus aan. De vondst laat zien hoe de Noordzeenatuur in het gebied ooit was. En het mooie is: vanuit deze plekken kan het zeeleven zich mogelijk herstellen. Maar dan is wel actieve natuurontwikkeling nodig en moeten we nieuwe bedreigingen voorkomen.