‘Met mijn ouders en mijn broer woon ik in een twee-onder-een-kapwoning. Het is een vrij nieuw huis, dus met de isolatie zit het wel goed. Ik slaap op zolder en daar doe ik zelfs in de winter nooit de verwarming aan. Als het te koud is in huis, trekken we gewoon warmere kleding aan.

We zijn zuinig met energie, laten niet onnodig lampen of apparaten aanstaan. Daarbij hebben we sinds vorig jaar zonnepanelen op ons dak. Ook met water proberen we zo zuinig mogelijk te zijn. We letten er bijvoorbeeld op hoe lang andere gezinsleden douchen. Mijn moeder schreeuwt me soms de badkamer uit. Als iemand langer dan tien minuten onder de douche staat, kunnen we commentaar van elkaar verwachten.’

‘Mijn moeder eet veganistisch en zelf ben ik flexitariër. Wij zijn Surinaams en veel kip eten zit een beetje in onze cultuur. Maar tegenwoordig doen vooral mijn vader en broer dat. Omdat ik nog maar zo’n twee keer per week vlees of vis eet, laat ik de kip vaak aan me voorbijgaan.

We houden thuis niet van verspillen. Eten dat overblijft, bewaren we in de koelkast voor de volgende dag. Ik kook sinds kort regelmatig zelf en dacht dat ik zuinig bezig was. Toch tikt mijn moeder me soms ineens op de vingers: “Waarom gooi je nou die halve komkommer weg?” Terwijl het nog maar een piepklein achterkantje was. Daar leer ik weer van.’

‘Ik ben niet materialistisch en ik doe keurig aan afvalscheiding. Toch is lifestyle het thema waarop ik qua voetafdruk de meeste winst kan behalen. Ik hou namelijk erg van kleding. Ik ben student dus ik heb niet heel veel geld te besteden en duurzame kleding is nog steeds heel duur.

Ik kom vaak bij ketens als ZARA of H&M. Het is vervelend dat de meest betaalbare kleding vaak het meest belastend voor het milieu is. Toch koop ik die vanwege mijn budget nog steeds, dat hoop ik op termijn te kunnen veranderen. Tweedehands kleding is natuurlijk een optie. Als daar wat leuks bij zit, zal ik er ook zeker voor gaan.’

‘Vijf jaar geleden heb ik voor het eerst gevlogen. Sindsdien ben ik al vaak in een vliegtuig gestapt om citytrips te maken binnen Europa. Ik heb ook twee verre reizen gemaakt, naar Nepal en Japan. Ik heb echt een passie voor andere culturen en mensen. Reizen hoort ook een beetje bij het werk dat ik wil gaan doen. Ik wil ontwikkelingsprojecten starten in onder meer Nepal, Oost-Afrika en Guatemala.

Het houdt me wel bezig dat veel vliegen funest is voor mijn ecologische voetafdruk. Waar ik mijn CO2-uitstoot kan compenseren, zal ik dat doen. In het dagelijks leven reis ik met het openbaar vervoer of met een longboard. Alleen als het echt niet anders kan, gebruik ik de auto van mijn vader.’

De testuitslag van Ritesh is 4,08 hectare. Als iedereen zou leven zoals hij, hebben we 2,4 aardbollen nodig. Vergeleken met het Nederlandse gemiddelde is dat een prima score.

Ritesh: ‘De laatste jaren ben ik veel bewuster gaan leven. Ik let beter op wat er op mijn bord ligt en denk na over manieren om mijn ecologische voetafdruk te verkleinen.’

De gemiddelde Nederlander heeft een voetafdruk die neerkomt op 3,3 aardbollen. Dat is weer een stuk beter dan de gemiddelde Amerikaan, die 4,8 aardbollen verbruikt. De gemiddelde Keniaan verbruikt 0,6 aardbol.