Omdat het grootste deel van het plastic afval niet kan worden gerecycled, wordt het in veel landen gedumpt op vuilstortplaatsen. Van daaruit vindt het zijn weg naar rivieren en uiteindelijk de oceaan. Eenmaal in het water breekt plastic langzaam uiteen in microplastics en vervolgens verspreidt het zich tot in de diepste delen van de wereldzeeën.

In 2020 ontdekten wetenschappers diep in de oceaan een nieuw soort vlokreeft. Onderzoek wees uit dat het diertje plastic in zich had, vandaar de naam Eurythenes Plasticus. Het toont aan hoe ingrijpend de gevolgen zijn van afval dat in de natuur terechtkomt. Plastic zit in de lucht die we inademen, in het water dat we drinken en dus ook in dieren die ver weg van de menselijke beschaving leven.

Tussen het prachtig gekleurde koraal is een stuk touw of verloren visnet vaak nauwelijks te onderscheiden. Maar het afval ligt er wel en zeedieren kunnen er ook in verstrikt raken.

Heel soms kan afval de natuur een beetje helpen. Zo vormen de grote stukken metaal van scheepswrakken een mooie ondergrond voor nieuwe riffen. Af en toe laten onderzoekers schepen bewust afzinken. Voorwaarde is wel dat zo’n schip schoon is. Het wordt eerst ontmanteld en alle tanks moeten leeg.

Een aantal beelden uit dit verhaal zijn gemaakt door U-Boat Worx, die met hun duikboot tot minstens 300 meter diep komen en zo het groeiende probleem van vervuiling kunnen vastleggen. Bekijk hun video!