Wat voel jij als je in de natuur bent?

‘Ik ben best gevoelig voor prikkels. Daar kan ik goed mee omgaan, maar ik vind het lekker als dat af en toe niet hoeft. In de natuur ben ik even vrij. Verlost van de dagelijkse prikkels. Ik vind vooral het gebrek aan mensen verrukkelijk.’

Heb je de liefde voor buitenzijn van huis uit meegekregen?

‘Zeker. Ik ben geboren in Bosch en Duin, een bosrijke omgeving. Daar heb ik de eerste vijf jaar van mijn leven gewoond. Mijn oma vertelde welke boom je waaraan kon herkennen en wandelde met mij rondom Zeist, waar ik nog steeds woon. Ik heb een tijdje een vriendinnetje gehad in Amsterdam-West. Toen was ik daar veel, maar ik ben nu altijd blij als ik weer buiten ben. Ik hou van mountainbiken, wat hier heel goed kan. Gewoon even lekker eruit.’

Wat is je favoriete natuurspot?

‘Landgoed Den Berg in Maarn. Het is eigendom van een baron, van wie je er mag wandelen en fietsen. Er zijn allerlei mooie paadjes. Ik ga altijd heel vroeg, vaak al om half zes ’s ochtends. Dan is het nog echt stil, zonder autoverkeer. Ik kom regelmatig herten tegen en andere dieren.’

Welke betekenis heeft Be one with nature voor jou?

‘Ik vind het raar dat we de natuur zien als iets dat losstaat van onszelf. We beschouwen het als een product dat we kunnen consumeren. Maar we zijn zélf natuur. Daar kun je heel slordig mee omgaan, maar daar hebben we alleen onszelf mee. Er hoeft maar één bij uit te sterven en we zijn het haasje. Dat is het angstbeeld dat bij dit verhaal hoort.’

Wat is jouw rol in het herstel van biodiversiteit?

‘Ik heb toevallig net een hybride auto gekocht. Vorig jaar heb ik tien zonnepanelen op mijn dak laten plaatsen. En ik wil er nu echt op gaan letten dat ik minder in plastic verpakt voedsel koop. We scheiden ons afval en soms heb ik wel vijf zakken vol met plastic. Als ik door het bos fiets, dan zie ik ook lege blikjes Red Bull en chipsverpakkingen rondslingeren. Dat is gewoon verschrikkelijk.’

Gooien jouw eigen kinderen nooit iets op de grond?

‘Ik moet honderd keer per week tegen mijn zoons zeggen dat ze de lichten uit moeten doen, maar durf met droge ogen te beweren dat ze afval altijd netjes in een prullenbak achterlaten. De jongste is twee, dus die telt nog niet zo mee. Maar mijn zoons van veertien en zeventien hebben duidelijke regels met betrekking tot het milieu. Ze mogen best een keer in bad, maar niet de hele tijd. Er zijn restricties hoe lang ze mogen douchen en we reisden ook voor corona al zo min mogelijk met het vliegtuig.’

Hoe gaat je liefde voor de natuur samen met je passie voor motorcrossen?

‘Ik croste al een tijdje met benzine die minder slecht was en reed vooral op militaire oefenterreinen, waar je niets kapotter kunt maken dan het al is. Maar het blijft evengoed slecht voor het milieu. Ik doe het daarom niet meer, al zou ik me wel kunnen voorstellen dat ik ooit nog eens een volledig elektrische crossmotor koop. Het is echt mijn guilty pleasure, zo ontzettend leuk om te doen.’

Je lied 'Wat maakt het nou uit' gaat het over het gevecht dat veel mensen voeren met hun geweten. Welke boodschap wil je meegeven?

‘Je krijgt soms het gevoel dat je niets meer mag, omdat alles slecht is voor de natuur. Maar als je rationeel nadenkt, dan is het hartstikke logisch dat we allemaal ons steentje bijdragen. Dat hoeft niet extreem te zijn. Er zijn genoeg middenwegen. Het scheelt al ontzettend als je niet de hele tijd stookt op goedkoop hout, maar de kachel alleen af en toe aansteekt met hout van een betere kwaliteit. Dat geldt ook voor vlees eten: af en toe kan best, maar kies dan voor biologisch vlees waarvan je weet waar het vandaan komt.’

Vind jij het lastig om altijd de juiste keuzes te maken?

‘Ja, absoluut. Maar ik vind dat ik relatief makkelijk praten heb, mijn financiën zijn niet grenzeloos, maar ik heb het niet slecht. Daardoor kan ik het me veroorloven om biologisch vlees of vleesvervangers te kopen. En om zonnepanelen op mijn dak te laten leggen. Dat is voor een ander misschien niet weggelegd. Om die reden moeten we niet te veel oordelen over mensen die het anders aanpakken.’