"Ik woon met mijn kinderen van vijf en acht in een fijn huis in de Amsterdamse Jordaan. Mijn vriend is bijna altijd bij mij, dus het is praktisch een vierpersoonshuishouden. Het is een oud pand, maar wel met dubbele beglazing. Ik gebruik groene stroom en leef energiebewust. De verwarming staat niet onnodig aan en er brandt geen licht in kamers waar niemand is. Douchen is wel een puntje. Ik sta er elke dag tien minuten onder en wanneer ik mijn haar was een kwartier. Dat kan natuurlijk korter. Je bent immers na enkele minuten schoon en de rest van de tijd sta je daar gewoon voor de lol. Maar ik geniet er zo van. Bovendien kom ik onder de douche vaak tot goede boekideeën."

"Sinds mijn achttiende eet ik vegetarisch, met een stop rondom mijn tweede zwangerschap toen ik elke dag een paar hapjes vlees at. Het is ooit ingegeven door dierenleed, maar inmiddels is daar duurzaamheid bijgekomen als extra argument. Om diezelfde reden doe ik het gros van mijn boodschappen bij biologische supermarkten. Ik vind het fijn dat ik ervanuit kan gaan dat de producten verantwoord zijn geproduceerd en dat ze niet onnodig milieubelastend zijn verpakt. Maar als ik langs de Albert Heijn fiets en ik even snel wat moet hebben, haal ik daar ook weleens wat hoor."

"Elke dag krijg ik gemiddeld vier nieuwe boeken toegestuurd. Die bespreek ik onder andere in mijn wekelijkse boekenrubriek op tv bij Vijf uur live. Daar wil ik ze ook fysiek kunnen tonen, een e-reader is dan geen optie. Maar ik ben geen verzamelaar. Ik geef bijna alle boeken weg aan een antiquariaat of vrienden. Ik ben sowieso van het recyclen, ook met kleding. Ik shop niet veel, maar krijg regelmatig wat toegestuurd van merken die hopen dat ik hun kleding op tv draag. Daarna geef ik de kleren aan vriendinnen en familie. Ook kinderkleren geef ik door en die krijg ik ook graag tweedehands. Kinderen dragen kleding relatief kort, onzin om alles altijd maar nieuw te kopen."

"Een paar jaar geleden ben ik een maand in Australië geweest. Zo’n soort reis maak ik eens in de vijf jaar. Tussendoor vlieg ik vrijwel nooit. Mijn vriend heeft een huisje in Frankrijk waar we met zijn auto naartoe gaan. Ik ben een voorstander van het belasten van kerosine, want ik vind vliegtickets veel te goedkoop. Natuurlijk mag iedereen ervaren hoe het is om te vliegen, maar tegenwoordig wordt ook voor korte tripjes veel te makkelijk het vliegtuig genomen. De aarde kan dat massale vliegtoerisme niet aan. Verder heb ik geen auto, want in Amsterdam doe ik alles op de fiets. Heerlijk. Of ik neem de trein. Soms trakteer ik mezelf op een taxi, als ik bijvoorbeeld aan de andere kant van de stad moet zijn en het regent pijpenstelen."

De ecologische voetafdruk van Susan Smit is 3,7 hectare. Dat is beduidend beter dan de gemiddelde Nederlander, die iets boven de 6,3 hectare zit. "Iedereen heeft zijn of haar zwakheden", vindt Susan. "Bij mij is dat: te lang douchen. Ik vind het jammer als mensen vanuit een soort morele superioriteit tegen elkaar opbieden over duurzaam leven. Er moet vooral op beleidsniveau veel veranderen en laat daarnaast ieder gewoon op zijn eigen manier zijn best doen."