‘Heel simpel buiten zijn en genieten. Een rondje wandelen door het bos of lekker op mijn blote voeten door het zand lopen. Ik woon met mijn gezin in Californië, op vijf minuten van het strand. Laguna Beach is een soort Texel, maar dan anders.’

‘Het is echt een land van extremen ja, maar in Californië lopen ze ook juist op allerlei gebieden erg voorop. Je komt hier geen plastic rietjes meer tegen en nergens krijg je plastic zakjes. Ik zie mijzelf en mijn gezin hier overigens niet de rest van ons leven wonen. Canada staat hoog op onze lijst, omdat mijn vrouw daar vandaan komt. Of Nieuw-Zeeland, mijn favoriete land om te trainen. Ik voel me nergens zo één met de natuur als daar. Je hebt er zo veel prachtige dieren: zeehonden, grappige pinguïns en soms een haai die bij je plank zwemt. Dat laatste is trouwens best spannend. Alleen orka’s heb ik helaas nog nooit gezien. Dat zou ik zo gaaf vinden!’

‘Ik ben opgegroeid op een biologisch-dynamische boerderij op Texel. Mijn ouders hadden vijftig melkkoeien die ik zo’n beetje allemaal bij naam kende. Ik hielp vroeger weleens met uierdoeken aangeven in de stal, maar herinner me vooral het spelen in de hooiberg. Wat een geweldige plek om op te groeien! Mijn ouders waren altijd bezig met gezondheid en de duurzame productie van eten. Dat is er bij mij met de paplepel ingegoten, dus in die zin is er geen beslissend moment geweest. Ik weet nog wel dat in mijn tienerjarenhetbesefgroeidevanhetsteedsgroterwordende plasticprobleem. En dat ook walvissen en andere zeedieren erdoor in de problemen komen. Daar was ik toen al erg van onder de indruk.’

‘Ik ben er geweest om alles te verkennen en het viel me op dat nergens op straat z wer fvuil ligt. Je ziet overal wandelende dames op leeftijd gewapend met afvalgrijpers. Prachtig! Een heel andere mentaliteit dan in Rio, maar ik weet natuurlijk niet wat er in zee in de diepte ronddrijft aan microplastics.’

‘Eigenlijk niet. En hoe zou ik het anders kunnen doen?
Ik moet naar EK’s, WK’s en de Olympische Spelen reizen. Dat is mijn werk. Maar natuurlijk probeer ik mijn steentje bij te dragen als het gaat om duurzaam leven. Ik ben geen vegetariër, maar als ik vlees eet dan is het altijd biologisch. Onderweg neem ik mijn eigen bekers en tassen mee en ik koop zo veel mogelijk glazen flessen in plaats van plastic. Sinds 2014 zet ik me in voor Plastic Soup Foundation en ik ben nu ook oceanenambassadeur van WWF. Ik hoop met mijn foto’s en verhalen veel mensen te inspireren om ook in actie te komen. Ik geloof heilig in kleine stapjes. En die kan iedereen zetten. Het mooie is dat het er dan ineens heel veel zijn.’

‘Het draait op WAVES om gave watersporten, lekkere muziek en eten op een prachtige plek aan zee. Maar ik wil met dit festival ook laten zien dat het duurzaam kan. We gaan ook vegetarische gerechten aanbieden, we gebruiken duurzame energie en ik wil zeker geen plastic flesjes en verpakkingen. Ik hoop dat dat andere festivals inspireert om ook te verduurzamen.’

1988: Geboren in Den Burg, Texel 2011: Wereldkampioen windsurfen 2012: Goud bij de Olympische Spelen in Londen 2014: Ambassadeur Plastic Soup Foundation 2016: Goud bij de Olympische Spelen in Rio de Janeiro 2018: Wereldkampioen windsurfen 2019: Benoemd tot WWF-oceanenambassadeur

Dorian is getrouwd met Sasha Plavsic. Ze hebben twee dochters, Lise (2015) en Rhea (2019).